Ayrılığın Eş Zamanlı Tüm Parçaları

Gecenin varsayılan en kuytu köşesine bırakıyor hüzün gövdesini Aşk tükeniyor sevişme sonrası, düşürüyor çocuklarını karanlık Eski fotoğraflar gibi konuşulmayanı savunuyor gece Kasıp kavuruyor bu yangın içimizde ne varsa Savruluyorum rüzgarla sağanak dolusu Bütün aşklardan geçiriyorum silüetini Serin, sisli ve huzursuz edici Ansızın yağmur bir şehre düşürüyor gözlerini Dağılıyor yüzün evin her köşesine Ölür gibi unutuyorum tüm yaşananları Çıkarıp tek seferde dudaklarından geçmişin izlerini Dur... Bir daha sakın yalnızlığımdan öpme beni