Buz Tutmuş Yelkovan

Bir ahşap sandıkta gizlenmiş Tozlu fotoğrafların şarkısı Kim bilir hangi düşlerin izini Fısıldar kulağına usulca Bir tren sesi, uzaklardan gelir Geçmişin raylarında yankılanır Ve sen, o eski istasyonda Küçük bir çocuk gibi masum Küçük bir çocuk gibi ürkek Beklersin onu Çatlamış bir fincanda çay kokusu Anne elinin sıcaklığı var Kayıp gitmiş gibi görünse de Hatıralar hep yanı başında Zaman, bir sihirbazın illüzyonu Anılar ise gerçek bir masal Onlar bizimle yaşar, nefes alır Ve biz sustukça konuşurlar