De Facto Güvenlik Politikaları Bağlamında Uluslararası Güvenlik, Risk ve Tehditleri

Uluslararası güvenlik tehditleri nicelik ve nitelik olarak çeşidi gün ve gün artmaktadır. Bu tehditler, savaş teknolojilerinin ivme kazanması, salgın hastalıklar, dijitalleşme ve sosyal medya zorbalığı, siber saldırı, genetiği değiştirilmiş gıda ürünleri, medeniyet kavramıyla eşleşmesi gereken gelişmiş bir devletin, inancı gereği bebek, kadın, okul hastane demeden katliamlar gerçekleştirmesi ve dünya devletlerinin fiilen müdahale etmemesi ya da yetersiz kalması gibi sıralanabilir. Söz konusu katliamlar yapılırken, uluslararası düzeni sağlamayı amaçlayan NATO, BM gibi kuruluşların adil olmayan yetersiz tavır ve faaliyetleri, hegomon devletlerinin de facto fiili uygulamalar kuram ve bilimin tamamen dışında tarif edilemeyen bir gerçeği göstermektedir ve güvenlik tehditlerine ayrı bir boyut kazandırmaktadır. Tarihsel süreçte hegomon devletlerin zayıf devletler üzerindeki sömürgeci, adaletsiz ve kendi çıkarları doğrultusunda de facto uygulamaları güvenlik tehdidi kavramı açısından uluslararası teoriler kapsamında yeniden incelenmesi gerekliliğini açıkça göstermektedir. Şöyleki; Devletlerin ve ulus-üstü kurumların ilke ve hedefleriyle politika ve faaliyetleri incelendiğinde barışın ve demokrasinin temeli olan “adalet” tüm canlılar için söz konusu mudur? Dünya barışı- güvenliği vs. temelinde hareket eden NATO, BM gibi uluslararası kuruluşların uygulamada ve yaşanan olaylardaki davranış biçimi her toplum için eşit midir? Bu soruların sadece biri için de olsa “olumsuz” bir cevap var ise uluslararası güvenlik faaliyetlerini yürüten kuruluşların politikaları tartışılmalı mıdır? gibi artık sorgulayabilen ve çözüm üretilen çalışmalara ihtiyaç artmıştır. Söz konusu bu politikaların tartışılması ve çözüm noktasında uzlaşılması tüm insanlığın güvenliği için elzemdir.