Epiktetus’ta Bilgelik

Bilgelik, mutlu bir şekilde yaşama sanatıdır; amacı mutluluğa ulaşmaktır. Mutlu yaşama “bilgi”sinden bahsettiğimiz üzere, elbette bu bilginin doğasını belirlememiz gerekir. Bunu yaparak, kolektif bilincin tahakkümünden kaçmış oluruz. Zira daha iyi bir davranış ya da daha iyi bir varoluş bilgisini yerleştirmek için, toplumsal grup disiplininin dayatmaların kurtulmak zorunludur. Böylece bilgenin, sahip olduğu bilgeliğin koşullarını özgürce belirlemek adına, her şeyden önce cemiyetle arasına mesafe koymak gerekliliği ortaya çıkar. * * * Peki, bu değerlerin mutlak ve evrensel olduğu söylenebilir mi, her durum için dayanak oluşturacak Erdemler ve İyi var mıdır? Başka bir deyişle, evrensel bir bilgelik mi, yoksa her biri diğerinden farklı olan çeşitli bilgelikler mi mevcuttur? Hakikati Tanrı ya da İyi tarafından kanıtlanmış bir tür bilgeliğe uymayarak bilge olmak mümkün müdür? Ve kişi kendi bilgeliğini yaratıp ona boyun eğebilir mi? Başka bir deyişle, herkesin kendi ölçüsüne göre oluşturduğu bilgelik mutlu bir yaşam için yeterli midir?