İkindİ Güneşinin Gözleri

Duydum ki gelmişsin. Geleceğini hiç ama hiç beklemiyordum. Zaman öyle çok çabuk akıp gitmiş ki, seni belleğimden bile silecek kadar uzun süre. Pencerenin kenarındaki divana oturup perdenin arkasından beni gözler olmuşsun tekrar. Bunu neden tekrar yapıyorsun. Ben, sen gideli eski ben değilim. Bunu sana anlatmadılar mı? Eskiden de bir suç işledin mi, ya da beni üzecek bir şeyler yaptın mı; perdenin arkasına geçer uzun süre orada kalır ve beni izlerdin. İzlerken de içten içe ağlar gibi omzunu çekerdin. Gözyaşlarını içine akıtırdın. Bu da senin suçluluk duygundan kaynaklanırdı.