Ji Tûrikê Kal û Pîran Çend Morî û Mircan

Ezîzan, Di zargotina kurdan de hinek gotinên pêşiyan hene ku bi teşe û vegotina xwe dişibin kurteçîrokan. Ew çîrokên bi wî teşbî, di wêjeya dinyaya modern de bi şêwaza “çîrokên mînîmal” tên nas kirin û nivisîn. Belê gotinên bi vî rengî ên di nav zargotina kurdan de hîn li asteke bilind in, lew ku di wan de aqil, feresat, mantiq û matematîkeke bêhempa heye. Ji vê zêdetir wejeyeke bilind û bedewkar jî dihêwirînin. Ew berhemên bi vî rengî, di nav gotinên pêşiyên kurdan de bi serê xwe beşek in. Ew vegotinên bedew ku lehengên wan carînan însan, carînan ajal, carînan jî riwêk in, di derbarê jiyana dinyewî de cerebe û danasînên qedîm radîgînin nifşên li pey hev. Weke cerebeyeke edebî min di vê berhemê de desteyek ji van gotinan hilbijartin û bi vegotineke dewlemendtir û hinek jî lêzêdekirinan raberî we xwandevan û dilsozên zimanê kurdî kirin. Bi hêviya tamjêhilanîneke wêjeyî… Mehmet Oncu