Kınalı Güvercin

Bir sonbahar daha yeşerttim içimde İçinde solgun yapraklar, içinde eğilmiş ağaçlar Şimdi bir mevsim gibiyim esen rüzgârın içinde Yüzleri aydınlatan kalpleri ferahlatan gözlerin hüznü var hala bu son gecelerde Yalnız dolaşırken ağaçların sessizce fısıldaşmaları, maziyi canlandırdı gözümde Bize küsmeyin sakın ey nazlı ağaçlar, ey nazlı çiçekler ey nazlı kuş sürüleri özür borçluyuz sizlere Ne bizler eski bizleriz ne de siz, yıllar ortak oldular kaderimize Ve şimdi gözler yaşlı düşen yaprakları izledikçe