P.Z 40

“Wî rast gotibû! Min bi çend ziman dizanîn lê neçûbûm nav civatên bi wan zimanan diaxifin… Min bi çend baweriyan dizanî lê ez tu car neçûbûm di nav bawermendên wan baweriyan de rûneniştibûm, neketibûm perestgehên wan, ayîn û rêûresmên wan nedîtibûn. Min bi dîrokeke ku bi zanînê re hevdem e, ku mirovahiyê bi destên xwe serboriyên xwe li rûpelên wê kiribûn dizanî, lê ez qet neçûbûm bi pey şûnpêyên wê dîrokê neketibûm… Haya min bi gelek şaristanî, keysertî û bajarên ji mirovan re bûne hêlîn hebû, lê neçûbûm li kûçeya yekî jî nemeşiyabûm; ji şeraba wan min netamijandibû, li qadên wan doş nebûbûm û li qesrên wan rûneniştibûm; min li çavên jinên wan ên bedew nenêrîbû...”