Reverans

oturdum kaldım beni öldüren gecenin ertesine yemek masamda kan kursağımda heves ellerinde gençliğim dudağımda hâlâ sen demenin şevki biraz kahırla penceremden yüzüme vuran soğuk hatırladım kendime işlediğim suçu unuttum tövbeyi dedim allah'ım neden başıma kakılan onca istek hiç tapınmamışım gibidedim allah'ım neden yapabildiğince sevilen, sonra silinen ismi hep “şey vardı ya” ile başlayan cebinde hep doğunun töresiyle dolaşan olmadığı her yerde gülüşülen her şeyin çok geçmesini dileyen adımlarını hep geçmişe bileyen ben dedim allah'ım neden