Seni Unutmayı Öğret Bana

sıra tabutlar ortasında beni parkanın hangi cebinde taşıdığını unutma yeter! yanağımı tepinen cehennemine yaslamışım sıra tabutlar öyku?su? sevgilim... dağ eteğinden sıçrayan kaya parçaları çarpar acılarıma kulaklarım çıldırmış patlamalar ortasında sesini tanır toprak, barut ve kan kokularından geçer de gelir kokuların Yusuf'un kör kuyularında beklemem hep mayıs aylarımsın kavruk yu?zu?nle gelincik su?ru?su? dişinle yanağın arasında tu?tu?n acı emiyorsun beni bırak beni unuttuğun cebinden geçsin kurşun sıra tabutlar ortasında yanında yatarım sevgilim!