Yanı Başımdan Akar Hayat

Çocuklar arabanın peşi sıra koştular. Dillerinde bir tekerleme: Deli deli tepeliii kulakları küpeliii Büyükler oldukları yerde başlarını iki yana sallayıp çık çık çık yaptılar. Bazıları çok ama çok ayıpladı. Kimileri üzüldü. Birileri şaşkınlıktan dilini yutayazdı. Abooo deyip dizlerini dövdü birkaçı. Polis arabası köşeyi dönene kadar ardı sıra baktılar. Sonra kim çağırdı polisi diye sormak akıllarına geldi. Kimi omuz silkti, kimi göğe baktı, kimi kaşını kaldırdı, kimi başını kaşıdı. Soru havada asılı kaldı. Biraz zaman geçip ilk şoku atlatınca çocuklar oyunlarına, büyükler evlerine, işlerine döndüler. Mahalle mahalle olalı böyle bir rezalet görülmemişti. Günler, haftalar, aylar boyu iki kişi bir araya gelince bu mevzuyu çektiler çekiştirdiler, sündürdüler… konuşmalara doyamadılar.