Yaşama Doğru

Zordu lakin yaşanılmaz da değildi, çok yorulduğunu hissetti kadın bir an, sonra derin bir nefes aldı... Yaşadığı hayat boyunca hep zorluklar çıkmıştı karşısına da yine de yıkılmamıştı kadın, yılmamıştı hiçbir zaman, şimdi daha da güçlüydü, daha da dimdik duruyordu hayatın karşısında, belki de şu içindeki bitip tükenmek bilmeyen umuttandı her şey, yarınları görmeden konuşmanın boşa olduğunu iyi bilirdi kadın... Her sabah yeniden doğuyordu ya güneş, kadın da doğan güneşle birlikte her gün yeniden doğuyordu. Bilmezlerdi hayata olan asiliğinin, yaşadığı zorluklardan ötürü olduğunu! Umuda tutundu kadın, yaşamaya tutundu, en çok da yazmaya tutundu kadın...