Kerbela; Kanayan Bir Yara Gönül Sızlatan Bir Facia

Bir kere Hz. Hasan ile Hüseyin Resûlullah'ın huzurunda oynarlarken Cebrail (as) gelip Hz. Hüseyin'e işaret ederek "Yâ Muhammed! Senden sonra ümmetin senin şu oğlunu öldürecektir" demiş, bunun üzerine Resûl-i Ekrem teessüründen ağlamış ve çocuğu (Hz. Hüseyin'i) bağrına basmıştı. Sonra Cebrail (as) "Yâ Resûlallah! Yanınıza şu toprağı bırakıyorum" demiş. Resûl-i Ekrem, toprağı alıp koklamış, "bu toprakta gam, gussa, belâ kokuyor!" buyurmuş ve Ümmü Seleme'ye hitaben "ey Ümmü Seleme! Bu toprak ne zaman kana tahavvül ederse bil ki o anda bu oğlum katlolunmuştur" buyurmuş. (Sahîh-i Buhârî Muhtasarı Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi, VII, 253.) Ebû Eyyûb el-Ensârî Hazretleri bir gün Resûl-i Ekrem (sav)' in huzuruna girmişti. O esnada Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin onun yanında oynuyorlardı. Hz. Peygamber'e, "onları seviyor musun ey Allah'ın Resûlü!" diye sordu. Hz. Peygamber (sav) bu soruya şöyle cevap verdi: -Nasıl sevmem! O ikisi benim, dünyadaki reyhanlarımdır. (Zehebî, Siyeru A'lâmi'n-Nübelâ, III, 282; Suyûtî, Tarîhu'l-Hulefâ, s. 188.)