Kırık Zamanlara Ağıt

Şiirlerinde aşkın en sessiz halini, ayrılığın en derin sızısını ve insan ruhunun incelikli kırılmalarını işleyen şair, dilindeki içtenlik ve imgelerindeki ruhsal derinlikle birçok okuyucunun yüreğine dokunmaktadır. bahar gözlerin kuş cennetinin arka bahçesi çakıl taşlarına vurur yüzündeki çizili dal zaman bir hatıra mavi küpelerin kulakların da sırma bildim onu çocuklar adı bahar kışları kar altında büyür geceleri ağlar mavinin yazgısına, gündüzleri yüzüne küs düşer, tedirginim karakol değil bir damla göz yaşıdır beni karartan hırçın kıpırdanışlar yüzüne bakarken sen keman çal flüt çal bırak bin yıl geçsin yüzün yüreğimde kal bildim onu çocuklar adı bahar.