Savaş ya da Pandomim

Beş perdelik bir tragedyadır zaman Tutkulara gem vurmaya çalışan Sen, ben, hayaller Perde arkasında hep gölgedir zaman Allar içindeyken an gelip yeşillere bürünmektir zaman Bir çığlıktan bir haykırışa koşmaktır nefessiz Yalnızlıkla geliş, kalabalıkla kayboluştur Bir göz kırpışıdır zaman Sessiz soluksuz bir ritimdir zaman Kâh vurur bir Karadeniz Kâh vurur ağır bir romanKendinden vazgeçiştir, yanmaktır Dönüp dolaşıp sonunda Semaha vurur zaman