Terekemeler Karapapak Türkleri

AY LELE Bir başını galdırasan bakhasan Men cavanı bir göresen ay lele Lazımdı ki dil deyip ağlıyasan Mene mezer ördüresen ay lele Yetmiş ildir arvada er idim men Ser geçinen serrere ser idim men Son on ilde gocaldım eridim men Bir beçere hala tüştüm ay lele Cavannığım iyittiğim dildeydi Höykürüşüm ildırımdı seldeydi Bilmirem ki mene ne azar deydi Öz dediğin eşitmirem ay lele On putu men zırt deyir galdırardım İyitderi gözünnen aldırardım Bir pireye on yorğan yandırardım İndi burnum çekemmirem ay lele Menim derdim çekilesi dert döyül Öz özümün özgesiyem bele bil Oğul uşağ nevelerim gaynım gil Meni yaman buduyullar ay lele Can deyirem çor deyiller, söyüller Danışdırır hem de mene gülüller Durduğ yerde keyfe keder döyüller Yetişen tükümü didir ay lele Töyuğ cüce yan yöremi eşiyir Goca horoz ağ başımı gaşıyır Çoluğ çocuğ gavağımda işiyir El içinde irbet oldum ay lele Âşık niye devran düzen değişti Ol devranım bir soluh kimin keşti Annamıran ne nağıldı ne işdi Durduğ yerde zırt gedirem ay lele (Mahlassız bir Terekeme Âşığı)